De Nederlandse taal en literatuur werd in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (1815-1830) ingezet als middel om de Noordelijke en Zuidelijke landsdelen tot een geheel te smeden. Onder leiding van Koning Willem I werden nieuwe maatregelen getroffen om de literatuur in het Zuiden te doen opbloeien. In deze studie beschrijft Janneke Weijermars het effect van dit nieuwe beleid. Ze signaleert dat voor sommige schrijvers de Noord-Nederlandse literatuur de norm was waaraan zij wilden voldoen, terwijl voor anderen het verlangen naar eigenheid juist sterker werd. Literatuur en politieke kwesties blijken sterk vervlochten te zijn en de studie wordt dan ook gepresenteerd als een geschiedenis van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden vanuit literair perspectief.
Interesse om dit boek te recenseren? Stuur een mail naar: boekbeoordelingen@tntl.nl
Hilversum: Verloren, 2012
ISBN: 978-90-8704-310-0
Hardcover, 423 pagina’s