Vanuit de theorieën van Gérard Genette, Michel Riffaterre en Harold Bloom wordt er door Carl de Strycker in dit boek een model ontwikkeld om een invloedenstudie uit te voeren. Met behulp van het nieuwe model, waarbij er alleen wordt uitgegaan van tekstuele invloed, wordt de invloed van Paul Celan op de Nederlandstalige poëzie onderzocht. De Strycker wil met deze studie laten zien dat onderzoek naar invloed, zo lang bekritiseerd in de literatuurwetenschap, wel degelijk mogelijk is. De dissertatie bevat casestudies over o.a. Boudewijn Büch, Louis Ferron, Huub Beurskens, J. Bernlef, Leonard Nolens, Willy Roggeman en Jan Lauwereyns. Strycker richt zich niet alleen op de invloed van Celan op de oeuvres, maar onderzoekt tevens welke aspecten van Celan overheersend zijn in de creatieve receptie.
Interesse om dit boek te recenseren? Mail naar: boekbeoordelingen@tntl.nl
Antwerpen – Apeldoorn: Garant, 2012
ISBN: 9789044129083
364 pagina’s