Hoe digital zijn de humanities-opleidingen? Een perceptiestudie aan de faculteit Letteren van KU Leuven

Samenvatting

Dit artikel wenst op drie manieren bij te dragen aan het debat over Digital Humanities. Op het empirische niveau willen we het competentieprofiel van de Letterenfaculteit van ku Leuven blootleggen zoals dat door haar studenten wordt gepercipieerd: op welke vaardigheden zetten opleidingen volgens studenten het meeste in, en welke plaats krijgt het adjectief digital in hun kijk op de humanities? Om deze vragen te beantwoorden, hanteren we een bottom-up, mixed-method-aanpak waar technieken gerelateerd aan Digital Humanities concreet worden ingezet, wat meteen onze methodologische bijdrage vormt. Met name verwerken we de input van een free response-vragenlijst via word space models (Turney & Pantel 2010; Lenci 2018). Uit de resultaten komt een duidelijk ‘humanistisch’ profiel naar voren. Een opvallende afwezige is de digitale component, maar net die komt herhaaldelijk terug in antwoorden van alumni op de vraag welke competenties ze vaak nodig hebben op de werkvloer, maar niet aangeleerd kregen tijdens de opleiding. Als beleidsmatige bijdrage zullen we tot slot stilstaan bij de verschillende manieren waarop opleidingen in de humane wetenschappen met de aangetroffen lacune kunnen omgaan.